ΠΙΣΤΟΝΙΑ 
Η χρήση των περονοφόρων οχημάτων ποικίλει ανάλογα με τον εργασιακό χώρο. Και για την ακρίβεια όχι τόσο η χρήση που πάνω κάτω αφορά τις ίδιες ενέργειες (παραλαβή, αποθήκευση, picking εμπορευμάτων κλπ) όσο η διαχείριση των οχημάτων. Διαφορετικά δηλαδή κινούνται τα περονοφόρα σε μια μάντρα οικοδομικών υλικών και διαφορετικά σε μια αποθήκη καταναλωτικών αγαθών. Διαφορετικός ο ρυθμός σε έναν ψυκτικό θάλαμο και διαφορετικός σε αποθήκη σούπερ μάρκετ. Και φυσικά διαφορετική η εικόνα σε μια περιορισμένη αποθήκη με ένα ή δύο περονοφόρα και διαφορετική σε ογκώδη αποθηκευτικό χώρο με 100+ περονοφόρα οχήματα. Η εικόνα σε αυτό το τελευταίο παράδειγμα μπορεί σε κάποιες περιόδους της ημέρας να μοιάζει – αλλά και να είναι- χαοτική!
Σε κάθε περίπτωση, τηρουμένων των αναλογιών πιθανά, ο βαθμός επικινδυνότητας για το προσωπικό είναι ανάλογος, αλλά αυτή καθεαυτή η επικινδυνότητα υπάρχει σε κάθε περίπτωση. Που κρύβεται ο κίνδυνος; Θεωρητικά -και πρακτικά- σε κάθε σημείο που κινείται το περονοφόρο όχημα. Από την στιγμή που είναι μηχανή που την χειρίζεται άνθρωπος, που με την σειρά του είναι κι αυτός μια μηχανή που μπορεί να κουραστεί, να μην διατηρεί την απαιτούμενη προσοχή και να μην έχει εκπαιδευτεί σωστά, ο κίνδυνος παραμονεύει σε κάθε βήμα, σε κάθε στροφή σε κάθε όπισθεν κίνηση σε κάθε ανύψωση… Και τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα περισσότερο την στιγμή που στον ίδιο χώρο κινούνται και πεζοί εργαζόμενοι που έχουν τις ίδιες αδυναμίες με αυτές που αναφέρθηκαν για τους χειριστές των οχημάτων.
Η προστασία από την χρήση περονοφόρων στον εργασιακό χώρο έχει απασχολήσει από παλιά. Τα μέσα και τα προϊόντα για την προστασία είναι πολλά, φάροι, back-up alarms, μπλέ και κόκκινα φώτα, πλευρικά φώτα, διαγραμμίσεις στο πάτωμα, προειδοποιητικά σήματα, ενώ εμπλουτίζονται συνεχώς και τα αποτελέσματα φαίνεται πως είναι θετικά. Όμως είτε επειδή οι ανάγκες εξυπηρέτησης του πελατολογίου διευρύνονται, είτε επειδή ο αριθμός των προϊόντων της αποθήκης μεγαλώνει, είτε επειδή αυξάνεται το προσωπικό, επειδή εν γένει αυξάνεται η ροή και η ένταση εργασίας στην αποθήκη πολλαπλασιάζονται και οι κίνδυνοι. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον που μεταβάλλεται συνεχώς η πρόληψη των κινδύνων από τα περονοφόρα μοιάζει μερικές φορές να οδηγεί σε υπερβολές εξοπλισμού: βλέπουμε δηλαδή ότι οι υπεύθυνοι της ασφάλειας στην αγωνία τους να προβλέψουν τους πιθανούς κινδύνους «φορτώνουν» τα οχήματα με κάθε είδους προϊόντα ασφαλείας που θεωρητικά εγγυώνται μεγάλη πιθανότητα ασφαλείας. Δυστυχώς όμως το αποτέλεσμα είναι φτωχό γιατί η ποικιλία του εξοπλισμού και οι πολλαπλές ειδοποιήσεις που εκπέμπονται από το όχημα, περισσότερο μπερδεύουν το προσωπικό παρά το κρατούν σε εγρήγορση. Άλλωστε μία από τις ανθρώπινες αδυναμίες είναι να συνηθίζει και εν τέλει να αδιαφορεί για τα ερεθίσματα όταν πλέον τα έχει συνηθίσει.
Πλέον, στη φαρέτρα εναντίον των κινδύνων μπαίνει δυναμικά και το διαδίκτυο. Ας περιγράψουμε μια μοντέρνα πλατφόρμα πρόληψης που ξεφεύγει από την απλή προειδοποίηση και εισβάλλει δυναμικά στην ενεργητική αποτροπή. Πριν απ’ όλα οι εργαζόμενοι εξοπλίζονται με μια συσκευή που λειτουργεί τόσο σαν πομπός όσο και σαν δέκτης που κατ’ αρχήν δηλώνει την θέση του ανθρώπου στον εργασιακό χώρο. Μια παρόμοια συσκευή εγκαθίσταται και στο κάθε όχημα. Παράλληλα άλλες συσκευές εγκαθίστανται στον χώρο και σηματοδοτούν τον τρόπο που μπορούν να κινούνται τα οχήματα μέσα του επεμβαίνοντας ουσιαστικά στην ταχύτητα του οχήματος αυτόματα. Το σύστημα λοιπόν αυτό έχει έτσι επίγνωση τριών βασικών πραγμάτων: α) που βρίσκεται ο κάθε εργαζόμενος, β) που βρίσκεται το κάθε όχημα και πως κινείται και γ) ποιες είναι οι περιοχές ενός αποθηκευτικού χώρου και ποιος ο βαθμός επικινδυνότητας τους. Με βάση αυτές τις πληροφορίες οι δυνατότητες που έχει το σύστημα είναι: α) να ειδοποιεί ηχητικά τον πεζό ότι κοντά του βρίσκεται κινούμενο περονοφόρο β) να προειδοποιεί τον χειριστή ότι βρίσκεται σε χώρο όπου κινούνται πεζοί γ) να επιβραδύνει το όχημα σε χώρο με κίνηση πεζών δ) να ακινητοποιεί το όχημα σε περίπτωση πιθανότητας σύγκρουσης
Ταυτόχρονα και επειδή η όλη λογική βασίζεται σε διαχείριση ηλεκτρικών σημάτων, οι δυνατότητες είναι απεριόριστες. Μπορεί δηλαδή για παράδειγμα κάποια επιχείρηση να θελήσει σε χώρο με μεγάλη κίνηση να ενεργοποιεί μέσω της πλατφόρμας που περιγράφουμε και τα φώτα ασφαλείας (μπλέ σε κίνηση μπροστά ή κόκκινα σε κίνηση πίσω καθώς και πλευρικά φώτα). Ή μπορεί να θέτει σε λειτουργία τον φάρο ή οποιαδήποτε άλλη ηλεκτρική συσκευή επί του οχήματος.
Αντίστοιχα οι συσκευές-αισθητήρες που είναι εγκατεστημένες στους τοίχους μπορούν να δίνουν εντολή σε διάφορες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται γύρω να εκτελούν κάποιες συγκεκριμένες λειτουργίες. Μία πολύ πρακτική εφαρμογή είναι το άνοιγμα πύλης όταν πλησιάζει ένα συγκεκριμένο όχημα. Αυτό είναι πολύ βολικό όταν πρόκειται για χώρους που είναι εκτεθειμένοι σε δύσκολες καιρικές συνθήκες (κρύο, χιόνι ή υψηλή θερμοκρασία) γιατί είναι δύσκολο για χειριστές που βρίσκονται σε προστατευόμενες καμπίνες να βγουν και να ανοίξουν ή να κλείσουν ή παρόμοια να είναι χρήσιμο σε ψυκτικούς θαλάμους κλπ
Όλες αυτές οι πληροφορίες μπορούν να κρατιούνται σε υπολογιστές αλλά και να μεταφέρονται διαδικτυακά! Θα μπορούσε δηλαδή ο υπεύθυνος αποθήκης να βλέπει on line την κατάσταση που επικρατεί στην αποθήκη και όχι μόνο τοπικά. Μπορεί δηλαδή αν η επιχείρηση διαθέτει παραπάνω από μια αποθήκες σε διαφορετικούς γεωγραφικούς τόπους να ελέγχει όλες τις αποθήκες από την οθόνη ενός κινητού τηλεφώνου. Ταυτόχρονα να δίνει εξουσιοδοτήσεις σε χρήστες και μάλιστα με διαβαθμισμένα δικαιώματα. Μπορεί επίσης διαδικτυακά να διαμορφώνει την συμπεριφορά των πομποδεκτών ανά όχημα ή ανά χειριστή ώστε να αντιδρούν ανάλογα με το τι συμβαίνει στο περιβάλλον. Μπορεί δηλαδή να διαμορφώνει σενάρια προστασίας κατά περίπτωση. Όλες αυτές οι πληροφορίες κρατιούνται σε ιστορικό όπως και τα συμβάντα. Ως συμβάν χαρακτηρίζουμε οτιδήποτε συμβαίνει σε έναν χώρο όπως για παράδειγμα η παραβίαση χώρου από άτομο που δεν είναι εξουσιοδοτημένο να βρίσκεται εκεί, η αποφυγή, τελευταία στιγμή, κάποιας σύγκρουσης περονοφόρου με ράφια αποθήκης, η απότομη ακινητοποίηση περονοφόρου λόγω ξαφνικής εμφάνισης πεζού κλπ οι πληροφορίες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εξαγωγή στατιστικών ώστε να διαπιστώσουμε για παράδειγμα ποιοι είναι οι χώροι με τα περισσότερα συμβάντα και άρα αυτοί που χρήζουν μεγαλύτερης προσοχής, ή ποια άτομα εμπλέκονται σε περισσότερα συμβάντα που μπορεί να σημαίνει ότι χρειάζονται μεγαλύτερη εκπαίδευση, ή ποια περονοφόρα εμφανίζονται πιο συχνά σε συμβάντα ασχέτως χειριστή που σημαίνει ότι μπορεί να χρειάζονται έλεγχο και συντήρηση.
Απ ‘όλα αυτά είναι φανερό ότι ο έλεγχος των περονοφόρων μέσα από μια τέτοια πλατφόρμα δημιουργεί και μια νέα προοπτική διαχείρισης. Το ίδιο συμβαίνει βέβαια και όταν οι εφαρμογές πληροφορικής υπεισέρχονται στην λειτουργία οποιουδήποτε τμήματος ή τομέα μιας επιχείρησης. Πλέον το βασικό κομμάτι εργασίας είναι η διαχείριση, επεξεργασία και χρήση πληροφοριών που παίρνονται από το σύστημα κάτι που πιο μπροστά δεν ήταν δυνατόν λόγω ελλιπούς καταγραφής όλων των δεδομένων, μικρής συμμετοχής των εργαζομένων στην καταγραφή, την ελλιπή υποστήριξη των σχετικών αρχείων λόγω και μη ξεκάθαρης ανάθεσης αρμοδιοτήτων σε συγκεκριμένα άτομα και φυσικά λόγω της δυσκινησίας ενός γραφειοκρατικού συστήματος και υποδομής. Γενικά αξίζει μια επιχείρηση να επενδύσει σε αυτό που θα λέγαμε επανασχεδιασμό κάποιων από τις δραστηριότητες της για να μην αναφερθούμε στο σύνολο της λειτουργίας της με γνώμονα τις νέες τεχνολογίες κάτι που είναι απαραίτητο γιατί η εκμετάλλευση των ωφελειών των νέων τεχνολογιών επιτυγχάνεται με νέα νοοτροπία και νέες διαδικασίες και πρακτικές.
Άρα λοιπόν μπορούμε να δούμε και την υπόθεση της ασφάλειας στον εργασιακό χώρο ως έναν project διαχείρισης πληροφορίας.
